De weersverwachting was prima, ik had tijd, én.... een paar nieuwe 'speeltjes' die moesten worden uitgeprobeerd! Het plan: een driedaagse tocht door de Biesbosch, 2 overnachtingen.
Dit is één van de nieuwe speeltjes die uitgeprobeerd moest worden, de Biolite woodstove. Een 'inteligent' houtbrandertje! Hij wekt stroom op, daarmee draait een ventilatortje die het vuur aanjaagt. Er zit ook een usb aansluiting op waarmee je je telefoon, camera, zaklamp, GPS, etc kan opladen. Ik had dit brandertje gezien op het youtube kanaal van een Rus die geweldige tochten maakt en een hele uitgekiende uitrusting heeft. Deze brander is zwaarder dan mijn 'Bush Buddy', dat is een minpunt. De grote twee pluspunten: hij brand feller en de stroom.
De kunst is om zo min mogelijk mee te nemen. Wel precies het juiste natuurlijk. Ik wilde, om uit te proberen, spullen meenemen die ik voor een Packraft tocht zou meenemen. Dan moet je heel erg 'streng' zijn op jezelf. Omdat ik nu met de Canadese kano ging konden er stiekum nog een paar extra dingen mee. Een stoeltje bijvoorbeeld. Twee verschillende overnachtings mogelijkheden. Ik wilde de DD-Tarptent uitproberen en de Goretex bivakzak.
Op de zondag heb ik alle spullen uitgezocht........
........maandag kon ik vroeg op pad.
Het vertrouwde startpunt bij de jachthaven bij Hank.
Je kan daar je auto gratis kwijt en er is een mooie kanosteiger.
De Amercentrale.
Ik heb het liefst een petje op. Toch heeft een hoed voordelen. De schaduw rondom je hoofd is veel beter. Je oren, je nek zijn beter beschermd tegen de zon. Dat je eruit ziet als cowboy in een 'Z'-film moet je op de koop toe nemen.
Er is licht getijde in de Biesbosch, ik dacht zo'n 30cm. Sommige stukken vallen droog, je merkt ook af en toe dat er wat stroming is.
Ik was 'op eigen houtje' maar wat gaan varen. De kaart op mijn GPS had ik gedownload van Open Streets Maps. Ik had ooit een officieel gekochte topografische kaart van Garmin van € 100,- . Die SD kaart heb ik een keer per ongeluk gewist. Toen ik dat besefte heb ik wat dingen gezegd die voor jonge luisteraars niet echt geschikt waren.
Er zijn drie plekken in de Biesbosch waar het toegestaan is om 'wild' te kamperen. De 'Griendwerkershut' is er één. Ik had er al vaker over gelezen op internet en foto's gezien, dat zag er leuk uit. Mijn plan was om daar de eerste nacht te gaan slapen. De hut is vrij toegankelijk. In de hut staat een tafel met banken en er zijn zo'n 6 vlonders waar je je matje op kunt leggen en kan slapen. Alles is vastgeschroefd om te voorkomen dat de hele boel in een kampvuur verdwijnt. Binnen op de muren barst het van: namen van personen met de data's van hun verblijf, wazig hippie slogans, kunst in de vorm van grote getekende geslachtsdelen, etc. Op de picknicktafel buiten kan je zien dat mensen geprobeerd hebben om OP de tafel een vuurtje te stoken. Het ruitje boven de deur is kapotgeslagen. Ik wordt er zo moedeloos van. Ik zoek eigenlijk de 'middle of nowhere', de natuur. Deze plek is meer een tentoonstelling over het trieste van de mensheid.
De hut ligt langs een wandelroute. Er kwam een echtpaar langs waar ik een praatje mee heb gemaakt. Aardige mensen. Ze hadden zelf ook veel kano tochten gemaakt. Het leken me mensen die een beetje hetzelfde zochten als ik. Ik had het met hun over de dingen die ik hiervoor heb beschreven. Zij waren het ermee eens. Ze gooiden er nog een schepje bovenop, het verbaasde hun dat de hut nog niet in de fik was gestoken!
Ik zat op het bankje voor de hut in de zon te twijfelen of ik hier wel wilde overnachten. Toen kwamen er twee chique geklede dames voorbij met van die opgeschoren rashondjes. Daarna kwamen er twee meisjes voorbij, allebei gekleed of ze naar een feestje gingen, allebei onafgebroken starend naar hun telefoon. Ik groette 'hoi'. 'Hoi' antwoorden ze zonder hun blik af te wenden van de telefoon. Daarna kwam er een wagen met 2 paarden ervoor voorbij. De glanzend zwarte paarden zagen er super verzorgd uit, concours style. De zwarte kar glom en al het ijzer rondom was glinsterend chroom. De twee berijders in passende ruiter kledij.
Toen wist ik het zeker! Wegwezen!
Een paar kilometer van de Griendwerkershut is een andere officiële kampeerplek 'de Bevert'. Ik ging die kant op.
Op die plek stond helaas al iemand. Ook een rustzoeker, hij was me voor. Damn!
Die
man had een knalrode Alley kano en knalrode tent. Handig voor een
'Search and Rescue' team, kunnen ze vanuit een helikopter je al van 10
kilometer zien. Handig als je bijvoorbeeld een poolexpeditie doet of zo. Een beetje 'overdressed' als je een beetje probeert weg te vallen in een natuurgebied. Ik denk dat de
vogeltjes en de egeltjes een maand van slag zijn.
Ik ben noodgedwongen doorgevaren op zoek naar een plekje waar ik kon wildkamperen en 'buitenzicht' kon staan. Als niemand weet dat je er bent dan heb je van niemand last. Zo'n plekje als dit dus. Vanaf het water nauwelijks te zien. Motorbootjes hoor je al van kilometers aankomen, dan hou je je even gedeisd.
Tijd voor de Biolite Stove. Ik had hem thuis natuurlijk al uitgeprobeerd. Het is een 'topper' wat mij betreft.
Ik heb deze nacht het DD-Tarptentje uitgeprobeerd. Weegt ongeveer 750 gram. Je gebruikt je hikingpoles als tentstokken. Het is een enkel-laags tentje. Het was een koude nacht, het had iets gevroren. De tent heeft veel ventilatie, toch was het 's ochtends aan de binnenkant zeiknat. Alsof er een tuinsproeier had aangestaan. Wel goed geslapen mijn Bever donsslaapzak, ook nieuw, is fantastisch.
Het zonnetje komt op, ik maak mijn brinta/muesli/melkpoeder ontbijtje. Het stiekum meegenomen stoeltje is toch wel lekker. Ik ben ook geen 20 meer! (of 30 of 40)
Score van de eerste dag. Toch nog 19 km gevaren. Lekkere frisse handjes trouwens(!) Dat heb je wel eens met dit soort tochten.
De bestemming voor de 2e nacht zou de kampeerplek 'Jonge Deen' worden. Dat is niet ver van de camping op de Vischplaat waar ik al een paar keer ben geweest o.a. met Dirk en Joan.
Onderweg kom ik langs dit eiland. Tijd voor een pauze, hopelijk is er nog een plekje....
Ik kijk even bij de camping op de Vischplaat. Daar heb ik vroeger een paar keer overnacht.
Het is er verlaten. Er staat een nu een klein toiletgebouwtje. Dat was er vroeger niet. De kranen boven de wasbak zijn er uitgeschroefd. Misschien is het alweer over.
De boerderij in de verte.
Het is altijd apart als je terugkomt op plekken waar je eerder zelf, of soms met anderen bent geweest. Je hebt fijne herinneringen, toch is het anders. Ik had dat nu weer. De plek is hetzelfde, het is mooi, bijna onveranderd. Wat toen leuk was was de combinatie van alles. De mensen, de plek, het weer, etc. Nu is de plek er wel (en het weer), maar de rest mist. Daardoor voelt het een beetje leeg.
Ik vaar door. Een klein stukje verder is mijn geplande bivakplek. Er is gelukkig niemand. En...., het is er mooi! Ik ben er wel eens eerder wezen kijken, toen was het overwoekerd en was er heel weinig plek voor tentjes. Er is duidelijk aan gewerkt door Staatsbosbeheer.
Spelregels moet je opstellen. Anders wordt het een zooitje. Ik denk dat dit een algemeen bordje is. Het is niet helemaal van toepassing op deze plek.
Er is een mooie vuurplaats, yes! (Mag niet volgens bord)
Het is er behoorlijk netjes. Nauwelijks achtergelaten afval. Hier en daar helaas wel weer de witte tissues / wc papier. Wat bezielt mensen toch. Graaf een kuiltje of neem een aansteker mee. Hou het een beetje leuk voor anderen. Het was al een tijdje droog weer dus ik kon makkelijk met mijn aansteker de witte ellende laten verdwijnen. Het weinige plastic afval wat ik vond heb ik 's avonds in het kampvuur gegooid. Ik heb de kampeerplek netter achtergelaten dan dat ik het aantrof.
'Leave no trace'
de gouden regel voor rustzoekers / natuurliefhebbers.
'All I took were pictures, all I left were footprints'.
In de ochtend heb ik mijn spullen nat moeten inpakken. Alles kon nu mooi drogen.
Mijn lunch variant. Pannenkoeken! De Koopmans mix waar alleen water bij hoeft, een beetje Brinta erbij, als bakvet gebruik ik Ghee. Dat is geklaarde boter. Dat kan je ongekoeld bewaren en is verkrijgbaar bij reformzaken.
Vanavond is de bivakzak aan de beurt. Ik heb nog nooit 'buiten' een tent gekampeerd en ben benieuwd. Ik maak een afdakje van de regenponcho/tarp en de kano. Er is wat regen voorspeld. Tentstokken staan er in het bos genoeg.
Redelijk 'stealth'.
De Biolite loeit weer. Wat een geweldig apparaat! Dit is de nieuwste (2e) versie. De aanjager heeft 4 standen. Welke stand je gebruikt zie je in de middelste display. De linker display geeft de hitte van het vuur aan en is daarmee ook een indicatie van de opgewekte stroom. De rechter display geeft de toestand van de interne oplaadbare batterij aan. Je kan deze batterij ook opladen via usb als je wil. Er moet wat stroom inzitten anders doet de ventilator het niet en krijg je je vuurtje lastiger aan de gang. Zodra er wat hitte is begint het display te knipperen en zie je dat er stroom wordt opgewekt. Je kan de vin handmatig aanzetten maar als je een vuurtje begint slaat ie na korte tijd ook uitzichzelf aan. Als het vuurtje is gedoofd zet ie zichzelf weer uit. Er is goed over dit apparaat nagedacht. Fantastisch! Een volle interne batterij is goed om grofweg één keer je smartphone te laden. Ik neem op dit soort tochten een 'powerbank' van 30.000 mAh mee. Laadt eerst direct je apparaatjes, batterijen, daarna de powerbank, dan gaat het altijd goed. Ik heb ook een flexibel zonnepaneel. Met deze spullen kan je je smartphone, headlamp, camera, gps moeiteloos van de dagelijks benodigde stroom voorzien zonder een stopcontact in de buurt.
Als hoofdmaaltijd had ik een outdoor meal, rijst met vlees in caramelsaus, op het menu. Dat leek nergens op. Het was een soort waterig soepje terwijl ik er toch echt niet teveel water bij had gedaan. Ik heb het geprobeerd een beetje droog te koken. Het was niet het feestmaal waar ik naar uit had gekeken. Het alternatieve toetje, de hamburgers met mayo, maakte alles weer goed.
Kampvuur! Er is hout zat. In die stiekeme aanvulling op de packraft uitrusting zat ook een bijl en een beugelzaag. Voor de groter vuurtjes wel handig. Voor het stoken van de Biolite heb je al genoeg aan de zaag in je zakmes.
De volgende ochtend. Het was iets warmer dan de vorige nacht. Het had niet gevroren. Prima geslapen, geen condens. Het had wat geregend maar dat was onder een kleine tarp geen probleem.
De bivakzak (NL leger) heeft een ronde buis waardoor je hoofd vrij ligt van het doek. De hele bivakzak is van Goretex en écht waterdicht. Ik heb hem in mijn achtertuin met een slaapzak erin 2 dagen in de stromende regen laten staan. De slaapzak was droog! Als je hem helemaal dichtritst kan je in principe zonder tarp in de regen slapen. Dat is ondanks het ademende Goretex toch een beetje benauwd. Mét een tarp kan je hem openlaten en alleen het muskietengaas dichtritsen. Dan heb je geen last van nare beestjes en slaap je toch buiten.
Mijn eerste ervaring, slapen in een bivakzak is leuk!
Niet op een Roompot-camping natuurlijk maar in de natuur!
's Ochtends als je wakker wordt kan je naar de bomen en de vogeltjes kijken. In een tentje lig je geblindeerd, heb je niet direct contact met buiten. Je kan je met een bivakzak makkelijker verstoppen als je kampeert waar het niet mag. Zeker met deze camouflage bivakzak. Legerspullen zijn niet de allerlichtste maar wel onverwoestbaar. Dat heeft ook z'n waarde.
Het Brinta/Muesli ontbijt. Ik probeer allemaal 'poeder' happen uit. Op langere tochten is dat het enige wat je samen met een waterfilter mee kan nemen.
Eindpunt.
Geen records. Daar ging het ook niet om. Het leeuwendeel van de kilometers heb ik de eerste dag gevaren omdat ik niet zo makkelijk een plekje kon vinden.
Oh oh oh....., life sucks!
Ik laad m'n ene speeltje op het dak van mijn andere speeltje, na drie dagen te hebben gespeeld met nieuwe speeltjes, zoals de Biolite, waar ik zo graag mee wou spelen.
Pas op.....!!! 18+ Nu wordt het echt ranzig!
Op de terugweg heb ik me na alle poeder hapjes even laten gaan.
Ik heb tijdens deze tocht ook filmpjes gemaakt. Helaas is het programma (Windows Moviemaker) wat ik vroeger gebruikte om te editten niet meer beschikbaar. Ik ben me nu aan het 'inleren' in Lightworks. Dat lukt nog niet zo goed. Filmpje komt later.
Ik heb tijdens deze tocht ook filmpjes gemaakt. Helaas is het programma (Windows Moviemaker) wat ik vroeger gebruikte om te editten niet meer beschikbaar. Ik ben me nu aan het 'inleren' in Lightworks. Dat lukt nog niet zo goed. Filmpje komt later.