Skeeleren bij Almere.

Weer even iets anders. Vandaag voor het eerst de hele skeelerroute gereden rond Almere (op de kaart met rood aangegeven). Deze route volgt voor een groot deel het knooppunten netwerk wat is uitgezet voor fietsers. Ik ben gestart halverwege knooppunt 26 en 30 vanaf het parkeer plaatsje bij de Albert Heijn waar je na afloop ook meteen boodschappen kunt doen voor thuis, erg praktisch!

Kort na de start bleek het stuk tussen knooppunt 29 en 30 niet te doen vanwege werkzaamheden. Mijn slippers moesten uit de rugzak, skeeleren hier is onmogelijk, zie volgende foto.

Op de foto het laatste stuk van 'de verdwenen skeelerroute' vlak voor knooppunt 29, hhhhmmmm..........

Daarna wordt het gelukkig beter......

Na het geploeter door de bagger werd mijn humeur alweer snel opgevrolijkt. Ze hebben een fietspad naar mij vernoemd! Zeer attent.

Dit soort paden kom je veel tegen op deze route.

Ik kom langs een verlaten recreatie strand. Het gras is keurig gemaaid, het zand ligt er netjes geharkt bij,  maar............ ondanks dat het begin augustus is is het koud, het waait hard, er is veel bewolking, dus...... er is geen hond. Wat een waardeloze zomer is dit toch! Zijn het de Griekse goden die wraak nemen voor de uitverkoop van hun land?

Het zonnetje hoort mijn gemopper en breekt even door. Maar....., stel nou dat het een prachtige zomer zou zijn, dan zou het hier een drukke boel zijn, wandelaars, fietsers, loslopende honden, gillende kinderen, en dan alles van links naar rechts zwalkend over het pad. Ik heb het nu allemaal mooi voor mezelf!

Deze eenden waren duidelijk uit op ruzie. Ze bleven rustig midden op het pad zitten en probeerden om me de weg versperren. Pas nadat ik wat hele nare dingen tegen ze had gezegd besloten ze om toch maar aan de kant te gaan.

Je komt op deze tocht ook langs het 'Kasteel van Almere'. Een 20e eeuwse ruïne (!), de bouw ligt al jaren stil en zal waarschijnlijk ook nooit meer verder gaan. Ongelofelijk....., hoe kan in deze tijden een project zo mis gaan. Het is mega groot, als het ooit was afgebouwd was het een monument geworden maar dat is het nu waarschijnlijk ook al. Er waren al parkeerplaatsen aangelegd beplant met bomen, de buitenmuren waren opgemetseld tot de 2e verdieping, de toegangsweg was aangelegd, en dan halverwege de stekker eruit. Hierna nog een foto wat ingezoomd, dit blijft me fascineren, iedere keer dat ik er kom, wat een geld heeft dit gekost!

Ik vervolg de tocht...

Bij knooppunt 87 is deze fraaie hangbrug die alleen voor fietsers (en skaters) is.

Het laatste stuk van mijn tocht gaat door het Kromslootpark. Dat ken ik al van eerdere fietstochten en vind ik een van de mooiere plekjes van de Flevopolder. Zie volgende foto's.

 In tegenstelling tot vroeger zijn nu sommige delen met hekken afgeschermd want er grazen nu schapen en koeien. Er zijn wel 'klap hekjes', je mag het terrein nog steeds in, wandelschoenen zijn dan een betere optie.

Nog een zelf portret genomen met de timer vanaf een bankje. Ik skeeler niet veel en voel mijn beentjes aan het eind van de tocht (45 km) wel. Tijdens deze tocht krijg je een mooi beeld van de 'nieuwe' stad Almere en haar omgeving. Het leuke van skeeleren is is dat je best wel opschiet net zoals met 'gewoon' schaatsen. Je hebt daardoor steeds een wisselende omgeving, dat houd het boeiend.

Nadat ik tijdens mijn eerste skeelertocht een behoorlijke valpartij maakte omdat ik toen van een helling afging en gewoonweg niet wist hoe ik moest remmen heb ik dit inmiddels geoefend. Toch blijf ik voorzichtig, ga je naar beneden, doe het liever te langzaam dan te hard want ga je eenmaal te hard dan is er 'geen houwen meer aan'!

Last but not least, een complimenten voor de Almerse Schaats Vereniging (ASV) die deze leuke route heeft uitgezet en onderhoud.