Als eerste buitenlandse tocht had ik dit jaar tijdens de Paasdagen een tochtje op het duitse riviertje 'de Lippe' gepland. Als startpunt het plaatsje Lippstadt waar ook een station is, makkelijk om de auto weer op te pikken. De eerste overnachting was bij Kesseler Mühle, de tweede was in Hamm, de derde in Lünen.
Totaal heb ik 82,7 km gevaren.
Als kaartje had ik de Jübermann kaart van de Lippe mee. Die is duidelijk en geeft veel informatie. Via hun
website kan je ook 'uitprintbare' updates van al hun kaarten downloaden.
De Lippe van Lippstadt tot Lünen. weergeven op een grotere kaart
Aan de rand van Lippstadt is een vrije parkeerplaats direct aan de Lippe, een mooie plek om je bootje op te bouwen en in te pakken.
Door de regen van de afgelopen tijd was het waterpeil hoog en was het riviertje op sommige plekken buiten haar oevers getreden.
Het eerste stuk na Lippstadt zag het riviertje er een beetje verwoest uit. Er wordt gewerkt aan een natuurgebied, ze willen het riviertje haar eigen gang laten gaan. Bij hoog water ontstaan er nieuwe geultjes en loopt soms land onder water. Bij laag water vinden vogels weer hun plekje in de moerasachtige begroeing.
De eerste 'wehr' bij Benninghausen. Op de kaart staat dat er aan de linkerzijde van de stuw een 'bootsgasse' is. De update zegt dat de 'wehr' buiten gebruik is en gewoon bevaren kan worden.
Aan de stroomopwaartse kant was het zijkanaaltje met bootgasse helemaal dicht geslipt en overwoekerd. Aan de andere kant was er nog een trap naast een geul zichtbaar.
De Lippe kronkelt voort, dat vindt ik wel leuk. Je bent steeds benieuwd wat er na de volgende bocht is. Ook kan je op je kaartje goed volgen waar je precies zit.
De volgende stuw bij Eickelborn. De kaart waarschuwt voor een onbruikbare bootsgasse. Eerst even mijn kajak geparkeerd om polshoogte te nemen. Het ziet er voor een vouwkano inderdaad niet gunstig uit, veel scherpe stenen. 'Umtragen' dan maar.
De stuw vanaf de andere kant. Met mijn kanokarretje had ik mijn kajak veilig langs de stuw gereden. (Het karretje bleek meerdere malen onmisbaar op deze solo tocht). Op de Ladoga zitten standaard geen bevestigingsogen achterop. Ik heb er zelf twee gemaakt. Zo kan ik het karretje vlot pakken en opbergen en zit het niet in de weg.
Ik nader het eindpunt voor de eerste dag, de Kesseler Mühle. Recht vooruit de oude sluis die niet meer in gebruik is. De linker oever is een eilandje dat tussen de stuw en de sluis in ligt. Op het eilandje is een 'Zeltwiese' dat bij het naastgelegen restaurant hoort waar ook de sanitaire voorzieningen zijn voor de kampeerders...........
Maar het restaurant was gesloten, er was geen hond. Op het tentenveldje stonden 2 duitsers, ook met kajak onderweg. Ze waren ruim over de vijtig, de ene liep met een cowboyhoed op, de andere had een barbie pop in bikini voor op z'n kajak geplakt. Zulke types........! Ik heb hallo gezegd en een eindje verderop mijn tentje opgebouwd.
Niet dat ik geen 'biertje voor onderweg' bij me heb, maar die lui hadden een 5 ltr vat met grote glazen pullen, 2 stoeltjes en een tafeltje bij zich. Daarmee zaten ze onder een luifel voor hun 2 redelijk grote tenten. Ik ben nog steeds benieuwd hoe ze al dat spul in twee kajaks mee kregen.
Tijd om te koken! Vanwege de Paasdagen had ik er rekening mee gehouden dat boodschappen doen onderweg wel eens lastig kon zijn. Ik had zodoende 'astronauten' voer bij me voor 3 dagen. Alleen water zou ik moeten aanvullen. Mijn 'feestmaaltijd', hier in voorbereiding, neemt in de 'eet'bagage (inclusief het potje appelmoes) de meeste ruimte in. Daarom was het menu voor de eerste avond geen kwestie van keuze. 's Avonds niemand van 'de camping' gezien. Tegen zonsondergang ben ik een stukje gaan lopen en daarna mijn slaapzak in gekropen.
De stuw bij Uentrop. Bij aankomst wordt je ook hier weer door grote borden gewaarschuwd, 'Lebensgefahr'! Op mijn kaartje staat de opmerking 'totliche Unfälle'. Ook hier heb ik de kano eerst meer even aan de kant gelegd om de boel te bekijken. Links zie je de stuw, in het midden zijn ze in de oude sluis een turbine aan het bouwen om stroom op te wekken, rechts is een kanosteigertje.
Voor de nieuwsgierigen onder ons staat er een informatie bord met daarop hoe het werkt en een meterje met de stroomopbrengst. Wegens werkzaamheden nu niet in gebruik.
Ze hadden het me niet makkelijk gemaakt. De oevers waren stijl en bestonden uit grote scherpe stenen. De kanosteiger was een metalen rooster met scherpe randen. Niet de ideale omstandigheden als je in je eentje een volgepakte vouwkano moet 'umtragen'. Het karretje bewees weer z'n diensten en met behulp van een oud pallet kwam ik op het dijkje.
Na een stukje lopen over de weg kwam ik aan de andere kant. Daar was alles 'privat' en afgeschermd met grote hekken. Er kwam een auto van de naturschutz aan. Die hebben een hek opengemaakt en na wat zoeken bleek dit de beste plek te zijn. (!) Ze vroegen me of ik dit niet wou doorvertellen want 'dan zou iedereen hier komen'. Nou..., ik denk het niet! Met het karretje ploegend door de rimboe kon ik naast een halfgezonken bootje, uitkijkend voor stukken prikkeldraad mijn bootje weer in het water leggen. Ideale omstandigheden!
Een stukje verderop was een mooi plekje om een pauze te houden. Om even bij te komen van het geploeter bij de stuw heb ik maar een biertje opengetrokken.
Even verderop kwam de laatste stuw vlak voor de KV Heessen. Volgens de kaart was 'untragen' links langs de oude sluis de beste optie.
Dit was de meest riante kanovoorziening die ik op mijn tocht tegenkwam. Trapjes voor 2 man om een kano te tillen en voor mij als solo kanovaarder een helling waar je je kano moeiteloos met een karretje uit het water kan halen.
Bij het gebouw van KV Heessen was niemand. Of die twee duitsers nog zouden komen wist ik niet zeker. Daarom ben ik doorgegaan. Van de Lippe moest ik over de dijk naar het kanaal want daar zijn meer kano/roei verenigingen, dus meer kans op een overnachtingsplek. Uiteindelijk bij KV Hamm had ik succes. In het gebouw zat een ploeg belgen die een er een trainingsweek hielden. De nederlands sprekende beheerder zei dat ik mijn tentje mocht opzetten maar ik mocht ook binnen slapen als ik wilde. Achter de openstaande deur rechts op de foto zat een soort fitness ruimte, dat werd mijn hotelkamer.
Het overnachtings tarief was € 5,-.
Na een éénpans pasta maaltijd alweer met appelmoes ben ik naar de stad gelopen. Onderweg kwam ik in een parkje de restanten van een oude sluis tegen. Het was omgevormd tot een soort kunstwerk. Ik heb het goed staan bekijken. De wanden en aanmeer voorzieningen waren echt oud. Hier had in vroegere tijden het riviertje dus ook gelopen en werden de boten geschut. Nu loopt de Lippe wel 200 meter verderop.
De volgende morgen start ik vanaf KV Hamm en ga verder op het kanaal. Daar moet na ongeveer 8 km een geschikte overstap plek zijn om terug te keren naar de Lippe. Aan het kanaal is veel industrie, er staan enorme gebouwen. Een schril contrast met de oevers van de Lippe.
De overstap plek, rechts zie je het kanaal, links de Lippe. Ik had het kanaal inmiddels wel 'gezien'.
Lange ijzeren damwanden waar je niet overheen kan kijken zijn niet echt spannend.
Terug op de Lippe. De dag was mooi begonnen, nu begon het te regenen. Ik zou nog een paar stevige buien te verduren krijgen. Ondertussen had ik mijn plan gemaakt: een hotel zoeken in Lünen , de volgende dag mijn auto gaan halen en naar huis.
De laatste stuw voor Lünen.
Ik had verwacht dat er in het stadje wel ergens een aanleg plek zou zijn. Er was niks. Toen ik het stadje eigenlijk al bijna weer uit was heb ik de kano en alle spullen de kant op gesleept en alles uit elkaar gehaald en ingepakt. Toen vroeg ik aan voorbijgangers de weg naar het dichtst bijzijnde hotel. Dat viel tegen, de eerste twee waren gesloten, pas de derde was open. Het was geen goedkoop hotel maar dat interesseerde me niet meer. Ik heb met alle spullen op het karretje 3.7 km door het stadje lopen slepen! Het voordeel van het prijzige hotel was wel dat er ook een zwembad en sauna inzat. Even lekker van de luxe genieten, daar was ik wel aan toe.
De Lippe is naar mijn idee niet zo'n kano vriendelijke rivier. Er zijn weinig voorzieningen. De mogelijkheden voor eten en drinken en kamperen onderweg zijn nihil. De derde dag was er de hele dag gewoonweg niks. Omdat Jüberman er een speciale kaart van gemaakt heeft had ik er meer van verwacht. Het was leuke tocht om het seizoen te starten, maar ik ga in de toekomst toch nog wat beter mijn huiswerk doen bij het plannen van nieuwe routes.
De Ladoga vouwkano voldoet goed. De kwetsbaarheid is soms wel lastig. Wat dat betreft was de Prijon makkelijker geweest. Maar...., die had weer niet mee het hotel in gekund.
