ROUTE EERSTE DAG
Ik ben gestart bij de Kanu Club Rheine. Dat is niet ver van het station, handig voor de terugreis.
Vanaf 'KC Rheine' vaar je door de stad heen en wachten er twee hindernissen op je in de vorm van zelf bediening sluizen. In je eentje is dat een hoop werk, je draait je suf aan de zwengels van de kleppen en sluisdeuren.
Even verder is er nog een sluis met een behoorlijk verval. Bij deze sluis krijg ik hulp van een vriendelijke Duitser (op de foto links). Met z'n tweeën ging het allemaal een stuk vlotter.
Ik verlaat de stad en zoals altijd na een wat onrustige start die je hebt bij dit soort tochten, krijg ik eindelijk een beetje het gevoel van rust waar ik naar op zoek ben.
Bij km 51.5 kom ik bij een eiland. Je kan kiezen voor de zelfbedieningssluis linksom, of rechtsom via een paar 'Grundwehre'. Ik koos voor het laatste, had mijn portie gezwengel aan sluisdeuren en kleppen al gehad.
De Ems kronkelt door het landschap, zoals nu, vroeg in het seizoen heb je de rivier helemaal voor jezelf. Er zijn vele mooie plekken waar je een pauze kunt houden en even van het 'niks' kan genieten.
De eerste nacht heb ik wild gekampeerd op een geweldig mooie plek.Een aanrader!
Deze foto is de andere kant op.
De locatie: N 52°21.412' , E 7°20.650'. (niet doorvertellen)
ROUTE TWEEDE DAG
Deze foto is de andere kant op.
De locatie: N 52°21.412' , E 7°20.650'. (niet doorvertellen)
ROUTE TWEEDE DAG
Met moeite verlaat ik de mooie bivakplek. Er is vandaag wat meer bewolking. Na de frisse nacht doet het zonnetje uitstekend haar werk. De temperatuur stijgt alweer snel tot aangename waarden.
Eén regenbui trok over. Toch maar even gestopt om mijn regenjack aan te trekken en het spatzeiltje te bevestigen. Eerst denk je, ach.., het zijn maar een paar spettertjes, maar als je echt zeiknat bent, dan krijg je het koud en dan duurt het een hele tijd tot dat weer over is.
De stuw bij Listrup. Voor een vouwkano geen optie, 'umtragen' dus. Een 'Bootswagen' is onmisbaar op deze tocht.
Op de foto links de koeltoren van het Atomkraftwerk vlak voor Lingen. De koeien rechts op de foto volgen de na Fukushima/Japan ontstane discussie over het gebruik van kernenergie waarschijnlijk niet.
Zo'n 1.5 km voor Hanneckenfähr voegt de Ems zich voor korte tijd samen met het Dortmund-Emskanaal. Hier passeer ik dit scheidingsstation voor metaal dat wordt gerecycled.
Hanneckenfähr. Op deze plek kiest de Ems weer haar eigen weg en is deze stuw. Ideale in- en uitstap steigertjes, aan de kanovaarder is gedacht.
Eindpunt voor de tweede dag, de.... juist.
De beheerder van het clubhuis woont om de hoek. Verder was de boel nogal verlaten. Bij de afval container stond een afgedankte barbeque. De pyromaan in mij zag kansen...!
De volgende morgen, het was een behoorlijk koude nacht geweest. De kajak was nog wit bevroren..........
............zelfs de dop van mijn waterfles zit vastgevroren! De lucht is strak blauw en al snel maakt de zon de temperatuur weer aangenaam.
ROUTE DERDE DAG
Na een ontbijt met verse broodjes van een bakker vlak bij de Kanu Club pak ik de spulletjes weer in. Einddoel voor vandaag is de Roeivereniging in Meppen vlakbij het station, ik wil daar overnachten, en morgen met de trein terug naar mijn auto die nog in Rheine staat.
Er staan deze dag weinig 'hindernissen'op het programma. Op deze foto de eerste, een Grundwehr kort na km 94. Eerst heb ik vanaf de kant maar even bekeken wat de beste plek was om hier overheen te gaan. Die plek is op de foto rechts, in vaarrichting dus links! Ik heb niks geraakt. Met de Ladoga moet je een beetje uitkijken, met mijn Prijon zou ik hier blind doorheen kunnen varen.
Dan volgt er een mooi rustig gedeelte van de tocht.
Ik moet deze dag 31 kilometer varen. Ik ben niet al te vroeg vertrokken en moet dus een beetje opschieten. Juist op deze dag passeer ik zoveel mooie plekken waar je een pauze zou kunnen houden en waar je even van de rust en de mooie natuur zou kunnen genieten. Helaas was de tijd beperkt.
Op de linker oever de Schotse Hooglanders.......
....op de rechter oever de Friese Stamboek koeien...., een soort 'West Side Story' maar dan met koeien in de hoofdrol.
Even later probeerde ik op een 'pauze' plekje een broodje kaas te eten. Deze eerst nog wat schuwe paarden kregen ook interesse. Toen ze in de gaten hadden dat ik het broodje kaas écht voor mijzelf ging houden begonnen ze maar aan mijn (behoorlijk gore) petje te sabbelen. Het was een nieuwe ervaring. Het is een vreemd gevoel als een enorm beest met een behoorlijke long inhoud in je nek staat te hijgen en je niet echt kunt zien wat ie aan het doen is!
De stuw bij 'Klein Hesepe'. Dit is de laatste hindernis voordat ik het einddoel van vandaag (en mijn tocht) bereik: de roeivereniging 'WSV Meppen'.
Bij Meppen komt het Dortmund-Ems kanaal weer samen met de Ems. Ik moet nog een klein stukje terug over het kanaal naar de roeivereniging. Roeiverenigingen houden nou eenmaal meer van kanalen dan van rivieren.
Het clubhuis van de WSV Meppen. De eerste verdieping hebben ze verpacht aan een prima restaurant waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt. Dat was weer even iets anders dan de 'Adventure Food' prefab happen die ik tot nog toe had gegeten! Het grootste vleesmenu op hun menu-kaart werd mijn keuze!
Na een nacht zonder vorst (voor de verandering) pak ik rustig alle spulletjes in en wandel met een rugzak en het 'kanokarretje' naar het station wat nog geen kilometer vanaf de roeivereniging ligt. De trein brengt me in een half uur weer terug naar Rheine waar mijn auto staat.
Vanaf het station in Rheine is het ongeveer 1.5 km lopen naar KC Rheine. (Op de foto nog zo'n 100 meter te gaan). Vlak na het station kwam ik nog langs een Burger King waar ik me even lekker ranzig culinair heb misdragen!
Samengevat: Een prachtig '3 daags' tourtje waar ik meer dan tevreden van ben thuisgekomen. De Ems is geen wilde, vaartechnisch spannende rivier, de stroming is gering (je moet het echt allemaal zelf doen), er is niet al teveel 'vertier' onderweg, maar...... het is maar net waar je naar op zoek bent. Ik vond de Ems vaak onverwacht mooi, hoewel het net over de grens van Nederland is, is er niet die 'overdosis' aan kanoverhuur, fluisterboten, etc, die vaak in het overvolle Nederland de mooiste plekken van hun charme beroven. Je vind er een rust. Hoeveel dat is en hoeveel je ervan kunt genieten...., dat ligt aan jezelf!
De hoeveelheid foto's die ik heb gemaakt was weer teveel om in dit verslag toe te voegen. Voor degenen die meer willen zien, klik hier: