Ik ben de laatste tijd een beetje aan het nadenken om een keertje écht basic te gaan kamperen. Zoals ik normaal doe met een kano is het eigenlijk al een luxe. Het gewicht van je bagage maakt dan niet zo heel veel uit en het volume is ook niet zo belangrijk. Zeker als ik met mijn Prijon op pad ga dan kan er behoorlijk wat mee.
Eén rugzak met alles erin is wel een ander verhaal. In Nederland mag je officieel niet wildkamperen, om het avontuurlijke gevoel niet geheel te smoren zijn er 'paalkampeerplaatsen' bedacht. De meeste worden beheerd door Staatsbosbeheer.
Eén rugzak met alles erin is wel een ander verhaal. In Nederland mag je officieel niet wildkamperen, om het avontuurlijke gevoel niet geheel te smoren zijn er 'paalkampeerplaatsen' bedacht. De meeste worden beheerd door Staatsbosbeheer.
In de Flevopolder is er eentje genaamd 'Campanula'. Vandaag ben ik er eens gaan kijken. Als ik er ooit eens heenwandel met een rugzak dan weet ik wat ik kan verwachten. Dat is dan wel weer niet zo heel avontuurlijk maar ik ken een paalkampeerplaats waar ik wel eens langs fiets bij Lage Vuursche die zo suf is dat ik daar nooit zou willen overnachten. De plek die ik nu 'gechecked' heb is prima. Het ligt vlak naast schitterende natuurgebied 'De Stille Kern' waar je kan 'struinen', dat wil zeggen dat er geen echte paden zijn, er is soms wat gemaaid gras.
Ik ben gestart bij het 'kinder sprookjesbos' vlak naast het gebouw van staatbosbeheer en een parkeerplaats. Er is daar ook een drinkwaterkraan. Dit is het dichtsbijzijnde drinkwater punt in de omgeving van het paalkampeerterrein Campanula (ong. 1 km afstand). Zeker voor wandelaars zinvol om hier even de flessen te vullen.
Op het paalkampeerterrein Campanula staan afdakjes waaronder je ook met een bivakslaapzak zou kunnen overnachten. Ook is er een vuurplaats.
Bij het terrein ligt dit bootje waarmee je je met een touw naar de overkant kan trekken. De regen had het bootje aardig gevuld, ik ben omgelopen via een brug een stukje verderop.Aan de overkant begint het natuurgebied 'De Stille Kern'. Dat is een prachtig natuurgebied! Er zijn nauwelijks echte paden. De kaart die ik geprint had was veel te onduidelijk. Gelukkig hielp mijn gps me een beetje op de momenten dat ik echt niet meer wist welke kant ik op moest. Soms ben ik dwars door het bos gegaan, de sporen van de Schotse Hooglanders volgend. Rubber laarzen (drassig) en een lange broek (brandnetels) zijn een 'must'. De volgende foto's geven een goede indruk. Ik heb 10 km gelopen en ben niemand tegengekomen. Dat is vreemd op zo'n mooie plek. Eigenlijk gelukkig maar, houwen zo! Ik ga zeker een keer kamperen op het terreintje.
Ik volg soms de paden van de Schotse Hooglanders.
