Westerschelde / Het verdronken land van Saeftinghe

Tijdens het Pinksterweekend heb ik 2 dagen rondgekeken in het 'Het verdronken land van Saeftinghe' aan de Westerschelde. Het gebied heeft nogal een geschiedenis (klik op de link voor meer info). Het is nu een natuurgebied en je mag er eigenlijk niet komen. De camping 'Kamperhoek uit het 'groene boekje' van Staatsbosbeheer had ik als uitvalsbasis uitgekozen en ligt er ongeveer 10 km van vandaan. Bij eb valt het 'Saeftinghe gebied' bijna helemaal droog, ook aan de oevers van, én in de Westerschelde ontstaan grote zandplaten. De foto die nu in Google Maps gebruikt wordt is gemaakt bij laagwater en zeker 3 jaar oud want het al meer dan twee jaar oude gedeelte van mijn camping 'bestaat' nog niet.



Westerschelde / Saeftinghe weergeven op een grotere kaart

 Omdat ik dit keer een vaste standplaats had en met de auto was kon de grootste tent uit mijn verzameling mee. Maar ook: een tafeltje, een stoeltje, mijn mountainbike, een koelbox, de grote parasol, etc., bijna decadent! Dat is weer even iets anders dan de normale kajak uitrusting.

Ik ben begonnen bij het haventje van W.V. Saeftinghe gelegen naast het plaatsje 'Paal'. Ik heb eerst maar even 'netjes' aan de havenmeester gevraagd of ik van de helling gebruik mocht maken. Als je het zo doet dan is het bijna altijd goed. Op de site van dit haventje staat zinnige informatie als getijde informatie, marifoonkanalen, etc. Wil je in de gebied rondkijken dan moet je zeker qua getijde je huiswerk doen. Daarin scoorde ik dus een dikke onvoldoende!

 Op de Westerschelde varen de grote boten van en naar Antwerpen.

Het was afgaand tij. Hier even aan land op een nog drassige zandplaat.

Kreekjes kronkelen het gebied in dat bij hoogtij maar net boven water blijft.

Glibberend door een dikke laag blubber ben ik een stukje zo'n drooggevallen kreek ingelopen.

Op de plaats waar de zijtak 'Konijnenschor' uitkomt in de
Westerschelde krijg je door de twee stromen die in elkaar uitkomen wat meer golven. Ook was de windrichting tegengesteld aan de stroomrichting. Dat helpt ook nog eens een handje. 

Bijna terug bij het haventje, maar.................

.............dat stond mooi droog! 

Eigen schuld, moet je maar beter je huiswerk maken. De haven is voor bootjes toegankelijk van twee uur vóór hoogwater tot twee uur erna. Voor een kajak kan je dat natuurlijk iets ruimer nemen maar dan weer niet zo ruim zoals ik dat had gedaan.

Na zwaar geploeter door een héle dikke vieze laag blubber in de haven waren mijn kajak en ik er niet frisser op geworden. Ook had ik aan scherpe dingen in de modder mijn voeten opengehaald. Mocht ik ooit nog eens met laagwater naar een haventje willen/moeten, dan ga ik ergens de kant op waar hard zand is en loop dan maar een stukje, ik heb toch altijd mijn karretje bij me.

Het is de volgende morgen om 06.30 uur. Camping Kamperhoek is echt een camping voor 'rustzoekers'. Dat moeten ze ook eens vertellen aan de haan van de boerderij ernaast! Na nog minstens een uur te hebben geprobeerd om door het gekraai heen te slapen ben ik er maar uitgegaan. Ik kon daardoor weer  wel deze foto maken waarop je de ochtendnevel nog over de akkers ziet hangen. Zo zie je maar weer, 'ieder nadeel heeft z'n voordeel'. (citaat J.C.)

Vertrek op de tweede dag. Het haventje ligt er beter bij, alle bootjes drijven weer. Op aanraden van een man die ik bij de haven sprak en die zelf ook een kajak had,  wilde ik een rondje gaan varen waarbij je van het 'Speelmansgat' via de 'Schelpkreek' doorsteekt naar het 'Konijnenschor'. Onderweg is er een plek waar je alleen maar overheen kan bij hoogwater.

Recht vooruit het begin van de 'Schelpkreek'.

Het is bijna hoogwater. Hier heb ik even moeten wachten tot 'de verbinding tot stand kwam'. In het midden van de foto zie je de doorgang ontstaan.

Het water was nog steeds wat aan het stijgen. Je kon zonder 'droogval gevaar' de kleine zijkreekjes in varen. Erg mooi! Meestal moet je wel weer achteruit terug want keren met een zeekajak is hier geen optie!

Ik heb veel plezier gehad van mijn nieuwe GPS-steun en de topografische kaart die ik voor het eerst mee had. Op deze foto zie je goed hoe dat in de praktijk werkt. Als ik voor deze Garmin GPS een waarderingscijfer moest geven dan zou dat erg hoog zijn. De mogelijkheden zijn enorm, én..... het apparaat werkt logisch, de handleiding heb je zelden nodig.

Vlak voordat ik weer in de grote kreek uitkwam was er een mooi plekje om even een pauze te houden. Er was bijna geen wind meer, het zonnetje scheen volop, ik had een box vol met lekkere koekjes bij me én zelfs koude biertjes! Ik heb er totaal wel zo'n anderhalf uur de nudist uitgehangen. Kijken hoe het water de héle kleine, tot dan toe nog droogstaande kreekjes instroomt, kijken hoe het er een tijdje later  weer uitstroomt. Er is genoeg te doen als er niks te doen is! Geen geluiden behalve dat van de vogels. Het was een moment van een soort 'totale rust' is. Zulke momenten zijn zeldzaam, zeker bij mij. Of je hebt er de tijd niet voor, of het is er de plek niet naar. De momenten dat het je 'overkomt' zijn schaars, als dat gebeurt dan moet je ervan genieten!

We gaan weer door. Terug op de Westerschelde weer de enorme zeeschepen, voor zover ik het kon zien telde de brug van dit schip wel 6 verdiepingen. Een compleet flatgebouw! Ik zou best eens mee willen met zo'n boot en dan het liefst met ruig weer. Het moet wat zijn als zo'n reus door de golven dendert.

De laatste foto, nog even een pauze op de weer langzaam droogvallende oever van de Westerschelde. Dit keer was er bij terugkomst in het haventje nog genoeg water. Mijn kajak had ik onderweg al schoongemaakt en kon zo op de auto. Twee uur later was ik weer thuis. Het voelt raar om vanuit Nederland via Antwerpen naar huis te moeten rijden.

Het gebied waar ik was zal ik nog wel eens bezoeken. Ik ben nu van één grote kreek naar de volgende doorgestoken, maar je kan dat verderop nog een keer doen. Dan wordt het een wat grotere tocht. Vlakbij worden er voorbereidingen getroffen om vanwege het uitdiepen van de Westerschelde de Hedwigpolder weer onder water te zetten. Daar ben ik het trouwens niet mee eens, in mijn ogen een beetje doorgeschoten natuurbeleid. Een dorpje wordt ontruimd en afgebroken, alleen de kerk willen ze laten staan als een soort monument. In de toekomst moet ik daar maar weer eens 'stiekum' gaan kijken want het zal ongetwijfeld weer tot verboden gebied worden verklaard. Een waterscooter is wat anders maar er zijn in Nederland veel natuurgebieden waar je met je kano wél in mag, waar ze snappen dat je daar niet de hele boel mee op z'n kop zet. 
De kanovaarder die ik sprak in de haven en die me had getipt over de route zei dat er af en toe, begeleid door de boswachter, een een paar 'touringcar ladingen' schoolkinderen door het gebied lopen en dat het geschreeuw en gegil dan tot in de weide omtrek te horen is. Dat mag dan weer wel......! Ik ga mijn eigen gangetje wel.

De kajak 'TomTom'.

In het vorige verslag van de tocht door de Weerribben en De Wieden was al duidelijk dat ik aan het experimenteren was met mijn GPS. Ik heb toen gevaren met een redelijke kaart in mijn GPS en vond dat erg leuk. In mijn auto ben ik vanwege mijn werk ook continue met een TomTom aan de gang en ben dus een beetje gewend dat een apparaatje voor me een goede kaart laat zien en me zegt waar ik ben en waar ik naar toe moet. Een goede kaart is een vereiste. De topografische kaarten voor de Garmin zijn stevig aan de prijs. Toch heb ik de topografische kaart voor de Benelux gekocht op micro SD die meteen in de GPS kan.

Hier (zie foto) heb ik dus 99 euro voor betaald! Op deze 'vingernagel' staat iedere grasspriet in de Benelux! Ik heb het besteld via GPSshop.nl , hun prijzen zijn O.K., ze hebben een maximaal aanbod (meer dan Bever) betaling, verzending allemaal super geregeld binnen 24 uur!
Ik was zelf een beetje aan het prutsen geweest om een solide steun te maken voor de GPS op mijn kajak. Uiteindelijk heb ik toch de (veel te dure) Garmin steun, 30 euro (!), besteld. Die is bedoelt voor een fietsstuur. Ik heb een fietsaccessoire, de 'Space Grip' van Minoura een beetje 'verbouwt', alle schroefjes vervangen door RVS schroefjes en het op mijn kajak geplaatst. Op deze steun kan probleemloos de Garmin steun worden geplaatst. Nu zit het stevig vast,  ik weet zeker dat ik er veel lol aan ga beleven!

De klem is redelijk solide. Je kan nu ook met één vinger de knoppen bedienen, je andere hand moet natuurlijk de peddel vasthouden. Als extra safety zit de handlus vast geklipt aan een karabijnhaak. Het zou een dure 'plons' worden!

Komend weekend wil ik gaan rondkijken op de Westerschelde. Het weer wordt super! Uitvalsbasis wordt camping Kamperhoek. Weer eens een trip op zout water. Ik ga met mijn  kajak de zandplaten verkennen en stiekum ga ik in het natuurgebied 'Het verdronken land van Saeftinghe' rondkijken. Ik neem ook mijn ATB en skeelers mee, het wordt een multi sportief weekend!

De Weerribben / De Wieden

Tijdens het Hemelvaartweekend heb ik een 3 daagse tocht door de natuurgebieden 'De Weerribben' en 'De Wieden' gemaakt. Eerst had ik plannen om in Duitsland op het riviertje 'de Aller' te gaan varen maar vanwege de twijfelachtige weersverwachtingen heb ik het dichter bij huis gezocht.
Ik ben gestart bij het informatiecentrum van Staatsbosbeheer bij Ossenzijl. Daar verkopen ze een duidelijke kaart van het gebied met daarop de gemarkeerde kanoroutes die zeker de moeite waard zijn. Op die routes kom je naast kano's ook 'fluisterbootjes' (bootjes met elektromotor) tegen. Als je die bootjes, of hun opvarenden, zat bent kan je met die zeer gedetailleerde kaart alternatieve routes uitdenken. Dan kom je op héle mooie stille plekjes die je helemaal voor jezelf hebt!

De Weerribben / De Wieden weergeven op een grotere kaart

Het startpunt bij het informatiecentrum van Staatsbosbeheer in Ossenzijl. Op de parkeerplaats kan je zonder zorgen je auto een paar dagen laten staan. Er is ook fiets- en kanoverhuur en een camping.

Onderweg kom je talloze windmolens tegen. Het meeste land ligt bijna gelijk met het water, werk genoeg voor de molens om de boel nog een beetje droog te houden.

Als je de uitgezette routes volgt kom je langs de mooiste plekjes van deze natuurgebieden. Omdat het vroeg in het seizoen was is het riet en de begroeiing langs de kant nog laag. Zelfs vanuit een kano heb je dan een weids uitzicht.

Foto gemaakt vanuit een 'vogelkijkhut'

 

Aankomst bij camping 'de Muggenbeet' in het gelijknamige (!) plaatsje.Een kleine camping met ernaast een iets te duur eetcafé. Je merkt dat je in een toeristisch gebied zit. Ik had een mooi plekje, het was er rustig. Het sanitair was wat dubieus, ik heb de douche maar even overgeslagen. De GPS gaf slechts 13.7km aan voor de eerste dag.

 

De tweede dag. Het zonnetje breekt af en toe door de bewolking heen. Vanuit 'de Weerribben' ga ik via een paar meertjes naar het natuurgebied 'de Wieden'.

 

De oversteek van het meertje 'Beulakerwijde'. Ik had voor deze tocht een provisorische GPS steun gemaakt. Zo is ie goed afleesbaar en zit ie niet al teveel in de weg. Nu moet ik nog iets stevigers verzinnen. De kaart heb ik van 'openstreetmap' geladen. De hele kleine watertjes ontbreken maar er staat genoeg op om nuttig te zijn. Ik vind het erg leuk varen met zo'n 'kajak TomTom' voor je.

 

 'De Wieden'

Langs de gemarkeerde kanoroutes zijn veel aanlegplekjes, een mooi moment voor een uitgebreide lunch met een bordje soep.

 

Een paar van de weinige koeien die je hier vind. Het meeste land is te drassig.

De overnachtingsplek voor de tweede dag was ook niet slecht. Op het trekkersveldje van camping 'd'Hof' in Giethoorn. Een camping met voornamelijk seizoensplaatsen en een keurig modern sanitairgebouw. Lekker lang staan douchen, ik koop één muntje, dan weet je welke ze hebben en kan je het verder aanvullen uit je eigen verzameling. Deze dag heb ik 23.6km gevaren.

De camping ligt aan het meertje 'Bovenwijde' midden in het toeristische gedeelte van Giethoorn, het 'Giethoornsemeer' zelf ligt zo'n 6km verderop. (?) Dat toeristische gedeelte van Giethoorn is wel leuk. De oude huisjes staan op kleine eilandjes, auto's kunnen er niet komen. Met rondvaartboten worden er vrachten toeristen doorheen gevaren.

Onderweg kwam ik dit onbemande souvenier winkeltje tegen. De opbrengst was voor één of ander goed doel. Er stond een geldkistje waar je zelf kon afrekenen! Dat zou bij mij thuis in de buurt niet lang goed gaan. Ik heb er wat 'ambachtelijk' gemaakte potjes jam gekocht voor het thuisfront.

Overal in het gebied zie je windmolens staan. Hier eentje die fraai gerestaureerd is.

Eindpunt bij het Staatsbosbeheercentrum waar ik mezelf op een mooie verrekijker heb getrakteerd. De Weerribben en De Wieden zijn prachtige natuurgebieden waar je als kanovaarder vroeg in het seizoen moet zijn. Dan is het er nog niet zo druk en is de begroeiing op de kant nog niet zo hoog waardoor je prachtig uitzicht hebt over het gebied. Een aanrader! De laatste dag heb ik 20.6km gevaren. De hele tocht was 57.9km. Het hele gebied heeft één water niveau, nergens heb ik hoeven overdragen.