De Grensmaas is een rivier die voor een deel nog haar natuurlijke verloop heeft omdat er geen scheepvaart is. De boten maken gebruik van het Julianakanaal dat parallel loopt. Er wordt op het moment hard gewerkt om van het omliggend gebied ook stukken 'terug te geven' aan de natuur. Als voorbeeld dient de rivier de Allier en de Loire in Frankrijk, daar ben ik eerder geweest en het is er prachtig. De Grensmaas wordt op sommige plaatsen breder, je krijgt daar kiezelbeddingen die soms onder water staan soms niet. Voortdurend veranderende stroomgeulen. Er ontstaat een breed wild natuurgebied, prachtig voor de kanovaarder.
Oók qua veiligheid is er een goede reden voor het project. Het gebied heeft straks als 'waterreservoir' een grotere capaciteit dan voorheen. Hiermee is in de toekomst, als de Maas hoog mocht staan, de waterafvoer beter te reguleren. Dat is natuurlijk een prijzige operatie, die wordt gefinancierd door de verkoop van de ter plekke gewonnen kiezels.
De route.
Oók qua veiligheid is er een goede reden voor het project. Het gebied heeft straks als 'waterreservoir' een grotere capaciteit dan voorheen. Hiermee is in de toekomst, als de Maas hoog mocht staan, de waterafvoer beter te reguleren. Dat is natuurlijk een prijzige operatie, die wordt gefinancierd door de verkoop van de ter plekke gewonnen kiezels.
De route.
Met de trein naar Maastricht.
Mijn rugzak met packraft, tent, slaapspullen, kookspullen, eten, water, etc voor 2 dagen (omdat ik onderweg niet in de 'bewoonde wereld' kom).
Mijn rugzak met packraft, tent, slaapspullen, kookspullen, eten, water, etc voor 2 dagen (omdat ik onderweg niet in de 'bewoonde wereld' kom).
Vanaf het station in Maastricht loop ik naar de stuw bij Borgharen.
Je moet even omlopen via deze sluis waar het Julianakanaal begint.
Alles klaar en ingepakt..........
.....daar gaat ie.
Een packraft vaart natuurlijk anders dan een kajak. Bij iedere peddelslag die je maakt wil het bootje de bocht om. De zware rugzak voorop gaat dat wat tegen. De snelheid is natuurlijk minder dan die van een kajak maar valt me toch niet tegen. Er moet erg goed zijn nagedacht over de vorm van dit bootje bij 'Alpacka', de fabrikant. Met deze bootjes zoek je 'stromend' water op, dat scheelt.
Voorbereidingen om de 'natuurlijke' stroming straks een handje te helpen.
Een grote berg rivierstenen. Ik sprak de veerman van een pontje. De financiering van het project wordt gedaan met de verkoop van deze stenen. Net na de start begon de crisis en stortte de bouwsector in. De geplande vraag naar de stenen viel tegen. Hier ligt dus eigenlijk een soort 'spaartegoed' wachtend op betere tijden.
Aan de voet van het spaartegoed.
Hier zal straks (af en toe) het water stromen.
Het is altijd leuk, als je de tent voor het eerst opendoet, te worden verwend met zo een uitzicht!
Tijd genoeg voor foto experimenten.
Voor deze dames zal het passeren van een man in een opblaasbootje waarschijnlijk het hoogtepunt van de dag zijn.
Mijn plan was om naar het station in Susteren te lopen en daar de trein naar huis te pakken. Dit is dan de beste plek om te stoppen.
Prachtige tocht. Ik wil hier zeker terugkomen als de natuur een tijdje haar gang heeft kunnen gaan. Het water was nu redelijk hoog, een beetje lager zou leuker zijn, dan zijn er wat meer stroomversnellingen.
